Het symposium zit vol. Aanmelden is mogelijk, u komt dan op een wachtlijst te staan.
Aantal deelnemers: maximaal 60
Locatie: Academie voor Wetgeving | Lange Voorhout 62 Den Haag
Inloop een half uur voorafgaand aan het symposium
Programma
Moderator: Monique Wesselink (Programmamanager Academies voor Wetgeving en Overheidsjuristen)
Plenaire sessie - Hoe stel je de burger centraal in wet- en regelgeving?
Reinier van Zutphen (Nationale Ombudsman)
Wetten en beleid zijn zo ingewikkeld voor burgers, dat vooral de mensen die hiervan het meest afhankelijk zijn, klem komen te zitten. Dat geldt niet alleen voor toeslagen, maar voor alle regels in het sociaal domein. Dat is zeker zo, als het gaat om gedecentraliseerde wetten, zoals de Wet maatschappelijke ondersteuning, de Jeugdwet en de Participatiewet, de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening en de Inburgeringswet. Overheden denken vaak vanuit de regelgeving, de financieringsbasis, het systeem, maar te weinig vanuit het perspectief van de burger. De burger raakt maar al te vaak klem tussen de verschillende bestuurslagen. Hoe stel je de burger centraal in wet- en regelgeving? In zijn bijdrage gaat Van Zutphen in op het burgerperspectief. Dit doet hij aan de hand van praktische voorbeelden uit zijn praktijk.
Workshop RUG - Hoe verhouden decentralisatie en regie door de Rijksoverheid zich tot elkaar?
Solke Munneke (Hoogleraar Staatsrecht Rijksuniversiteit Groningen) en Bas Tadema (Promovendus Staatsrecht Rijksuniversiteit Groningen)
Regie in de rechtsstaat
Een van de eisen van een democratische rechtsstaat is spreiding van overheidsmacht. Voorkomen moet worden dat te veel overheidsmacht bij hetzelfde ambt of orgaan terecht komt. Decentralisatie draagt in belangrijke mate bij aan die rechtsstatelijke eis en waarborgt bovendien lokale democratie, betrokkenheid van burgers en efficiënte besluitvorming. Duidelijk moet dan wel zijn waar die provincie- en gemeentebesturen over gaan, en welke eigen bevoegdheden zij daarvoor hebben.
Recent klinken vooral andere geluiden: ‘we moeten het samen doen’, ‘maatschappelijke opgaven vragen inzet van álle bestuurslagen samen’, ‘de gezamenlijke opgave staat voorop’. Het Rijk ziet daarbij voor zichzelf in veel gevallen met name een regierol weggelegd. Regie lijkt de nieuwe oplossing voor alle Haagse problemen. Of het nu gaat om een landelijke stikstofkaart, om de oplossing van het woningtekort of om de huisvesting van asielzoekers en statushouders: de feitelijke taak ligt in de meeste gevallen op het niveau van een provincie of gemeente, maar het Rijk voert regie. Niemand weet alleen wat dat betekent ‘regie’.
Meer decentralisatie én meer regie lijken moeilijk met elkaar te verenigen. In hun bijdrage gaan Tadema en Munneke in op de actuele vraag wat dat juridisch nu precies betekent: meer centrale regie, welke bevoegdheden daar dan bij horen en hoe die regierol zich verhoudt tot de belangrijke waarborgen die in het idee van decentralisatie en lokale democratie besloten liggen. Stelt de rechtsstaat grenzen aan meer regie, of is regie juist een democratisch rechtsstatelijke eis in het belang van burgers?
Lukt het niet om in te schrijven omdat u geen zakelijke gegevens kunt invullen? Neem dan contact met ons op via stichtingrechtenoverheid@acwet.nl